1. ارتباطات باز را تقویت کنید:ارتباط باز و صادقانه با فرزندتان را تشویق کنید. فضای امنی ایجاد کنید که در آن احساس راحتی کنند و افکار و احساسات خود را بدون ترس از قضاوت بیان کنند.

2. به طور فعال گوش کنید:به نگرانی‌ها، نظرات و تجربیات فرزندتان توجه کنید. فعالانه به آنچه می گویند گوش دهید، احساسات آنها را تأیید کنید و همدلی نشان دهید.

3. در مورد سبک فرزندپروری خود فکر کنید: لحظه ای به سبک فرزندپروری خود فکر کنید و بررسی کنید که آیا زمینه هایی وجود دارد که ممکن است به رنجش فرزندتان کمک کند یا خیر. در نظر بگیرید که آیا بیش از حد نیازهای آنها را کنترل می کنید، غفلت می کنید یا نادیده می گیرید.

4. زمان با کیفیت را با هم بگذرانید:زمان با کیفیت منظمی را برای شرکت در فعالیت هایی که فرزندتان از آنها لذت می برد، اختصاص دهید. این می تواند به تقویت پیوند بین شما و ایجاد خاطرات مثبت کمک کند.

5. ابراز محبت کنید:از طریق در آغوش گرفتن، کلمات تأییدآمیز یا حرکات کوچک مهربانی نسبت به کودک خود ابراز عشق و محبت کنید. بگذارید بدانند که برایشان ارزش قائل هستند و از آنها قدردانی می کنند.

6. تعیین مرزهای واضح:مرزها و انتظارات واضحی را برای رفتار به شیوه ای محترمانه ایجاد کنید. نظم و انضباط مداوم می تواند ساختار و امنیت را برای فرزند شما فراهم کند.

7. از طرفداری بپرهیزید:اطمینان حاصل کنید که با همه فرزندان خود منصفانه رفتار می کنید و از ابراز علاقه خودداری کنید. هر کودک باید به یک اندازه احساس کند که مورد علاقه و حمایت قرار می گیرد.

8. در صورت نیاز به دنبال کمک حرفه ای باشید:اگر نارضایتی ادامه پیدا کرد یا رسیدگی به آن به طور فزاینده ای چالش برانگیز شد، به دنبال کمک حرفه ای از یک درمانگر یا مشاور متخصص در پویایی خانواده باشید.

9. به عنوان مثال:با نشان دادن رفتارهای مثبت، ارتباط موثر و مهارت های حل تعارض، الگوی فرزند خود باشید. کودکان اغلب از مشاهده اعمال والدین خود یاد می گیرند.

10. بخشش را تمرین کنید:بخشش و تفاهم را در خانواده تشویق کنید. اهمیت رها کردن نارضایتی های گذشته و حرکت رو به جلو را به فرزندتان بیاموزید.

در حالی که هر کودک منحصر به فرد است و ممکن است عصبانیت متفاوتی از خود نشان دهد، در اینجا هفت نشانه وجود دارد که نشان می دهد کودک شما ممکن است عصبانی باشد:

1. کناره گیری:کودک شما ممکن است از نظر احساسی یا فیزیکی کناره گیری کند و از شما یا سایر اعضای خانواده فاصله بگیرد.

2. خصومت:آنها ممکن است خشم، خصومت یا سرپیچی را نسبت به شما بیشتر از حد معمول نشان دهند.

3. فقدان ارتباط:کودک شما ممکن است تمایل کمتری به برقراری ارتباط آشکار با شما داشته باشد، از مکالمه اجتناب کند یا مخفیانه شود.

4. زبان بدن منفی:نشانه‌های غیرکلامی مانند چرخیدن چشم، بازوهای ضربدری، یا اجتناب از تماس فیزیکی می‌تواند نشان‌دهنده رنجش باشد.

5. طغیان های عاطفی:خشم می تواند از طریق طغیان های عاطفی، از جمله گریه، فریاد زدن، یا عصبانیت ظاهر شود.

6. بی علاقگی یا بی علاقگی:کودک شما ممکن است نسبت به فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می بردند بی علاقگی یا بی علاقگی نشان دهد یا به طور کلی انگیزه خود را از دست بدهد.

7. سرزنش و انتقاد: ممکن است شما را به خاطر ناراحتی خود سرزنش کنند یا مرتباً از اعمال شما انتقاد کنند.

اگر متوجه این علائم شدید، مهم است که به سرعت به آنها رسیدگی کنید و اقدامات مناسب را برای بهبود وضعیت انجام دهید. با اجرای نکات زیر می توانید در جهت رفع رنجشی که فرزندتان احساس می کند کار کنید:

1. گفتگوی باز: با کودک خود در مورد احساسات و نگرانی های او گفتگو کنید. آنها را تشویق کنید تا دیدگاه خود را آشکارا به اشتراک بگذارند.
2. احساسات آنها را تأیید کنید: به کودک خود اجازه دهید تا بداند که احساسات او معتبر است و شما دیدگاه او را درک می کنید.
3. در صورت لزوم عذرخواهی کنید: اگر به عنوان والدین اشتباهاتی مرتکب شده اید، صمیمانه عذرخواهی کنید و مسئولیت اعمال خود را بپذیرید.
4. اصلاح کنید: برای ترمیم رابطه با اصلاح و نشان دادن به فرزندتان که متعهد به تغییر هستید گام بردارید.
5. خانواده‌درمانی: یک خانواده‌درمانگر را در نظر بگیرید که می‌تواند به تسهیل ارتباطات سالم و رسیدگی به مشکلات اساسی کمک کند.
6. فرزندتان را توانمند کنید: Encoفرزندتان را تشویق کنید تا بر احساسات خود مالکیت داشته باشد و به او قدرت دهید تا راه های سالمی برای ابراز وجود بیابد.
7. صبور بودن را تمرین کنید: حل نارضایتی به زمان نیاز دارد، بنابراین در تلاش برای بازسازی اعتماد و تقویت رابطه خود صبور و پایدار باشید.

به یاد داشته باشید، هر رابطه والدین-فرزندی منحصر به فرد است و ممکن است برای رفع و رفع احساسات رنجش زمان و تلاش لازم باشد. با اجرای مداوم این استراتژی ها، می توانید در جهت ایجاد پیوند سالم تر و مثبت تر با فرزند خود کار کنید.

منابع : 

1. روانشناسی امروز: یک نشریه معتبر که جنبه های مختلف روانشناسی، از جمله والدین، رشد کودک، و پویایی خانواده را پوشش می دهد.
2. Mayo Clinic: منبعی قابل اعتماد برای اطلاعات پزشکی که بینش هایی را در مورد رفتار، احساسات و استراتژی های والدینی کودک ارائه می دهد.
3. آکادمی اطفال آمریکا (AAP): سازمانی پیشرو در زمینه اطفال که دستورالعمل ها و منابعی را برای والدین در مورد موضوعات مختلف مرتبط با سلامت و رفاه کودک ارائه می دهد.

در حالی که این منابع اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهند، همیشه توصیه می شود برای مشاوره شخصی در شرایط خاص با متخصصان یا کارشناسان واجد شرایط مشورت کنید.